- او گیر
آبگیر حوضچه ی طبیعی، تخته ی نازک، اوگیر
معنی او گیر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پرحجم، جاگیر، کسی یا چیزی که در جایی قرار گرفته و جای خود را محکم کرده باشد، برای مثال بیانی چنان روشن و دلپذیر / که در دل نه، در سنگ شد جای گیر (نظامی۶ - ۱۰۵۹) ، کنایه از پذیرفته، مورد قبول، کنایه از مؤثر، جانشین
کسی که کارش دعا نوشتن و دعا دادن به مبتلایان امراض روحی است و مدعی است با جن ها رابطه دارد و قادر به تسخیر جن می باشد
(خُ عَ / عِ)
لغت نامه دهخدا
عادت گیرنده:
کجا چون طبع مردم خوی گیر است
ز هرکس آدمی عادت پذیر است،
عطار،
، الفت گیرنده، (یادداشت مؤلف)، مصاحب، همدم، هم نشین، انیس، (ناظم الاطباء)
کجا چون طبع مردم خوی گیر است
ز هرکس آدمی عادت پذیر است،
عطار،
، الفت گیرنده، (یادداشت مؤلف)، مصاحب، همدم، هم نشین، انیس، (ناظم الاطباء)
طایفه ای ازطوایف ترکمن ایران. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 102)
(چَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
انس گیرنده. خوگیر، عالم تر به علم انساب. عالم تر به نسب: عقیل بن ابی طالب برادر علی بن ابیطالب علیه السلام انسب قریش و اعلم آنان به ایام عرب بود. (از منتهی الارب بنقل یادداشت مؤلف) ، هذا الشعر انسب، یعنی این شعر بسیار لطیف است از روی عشقبازی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بسیار لطیف از روی عشقبازی (شعر). (یادداشت مؤلف).
- امثال:
انسب من ابن لسان الحمره. (از یادداشت مؤلف).
انسب من دغفل.
انسب من قطاه.
انسب من کثیر
- امثال:
انسب من ابن لسان الحمره. (از یادداشت مؤلف).
انسب من دغفل.
انسب من قطاه.
انسب من کثیر
نسیجی که خاک بخود گیرد، کسی که در غربت بماند و به آنجا انس گیرد
(اَ)
لغت نامه دهخدا
از بر. (جهانگیری) (برهان). بیاد گرفتن و حفظ. (برهان) (آنندراج).
- از بیر کردن، از بر کردن. (آنندراج) :
با عطارد بسرخامه سخن داند گفت
هر دبیری که بدیوان کند آنرا تقریر
از پی رسم درآموختن نامه کنند
نامۀ خواجه، بزرگان و دبیران از بیر.
فرخی
- از بیر کردن، از بر کردن. (آنندراج) :
با عطارد بسرخامه سخن داند گفت
هر دبیری که بدیوان کند آنرا تقریر
از پی رسم درآموختن نامه کنند
نامۀ خواجه، بزرگان و دبیران از بیر.
فرخی
ابرکش
گیاهی از تیره صندلیها که در آفریقا فراوان است و ظاهرا شکل گل طاوسی را دارد و جزو گیاهان انگل میباشد ابولیله
حیوانی که بار را حمل کند باربر، ارابه کشتی و اتومبیل باری، هودج کجاوه عماری، ماده هر حیوان
که ابر تولید کند که جاذب و جالب ابر باشد: دریا جنگل و کوه ابرکش باشد
بلندپروازی، پرواز، تصعید، صعود
نام مرتعی در آمل
جلبک روی آب
او مر
موش آبی
مجرای آب، آب راهه، راه آب بین منازل
آب رسان، آورنده آب، آبیار، میراب
گدار، محلی از رود که به سبب عمق کم، جهت عبور مناسب است
زمین که گذرگاه خوک باشد، راه و مسیر گذر خوک
آبریز شیروانی ساختمان